Chronische pijn… waar komt het vandaan? En belangrijker nog: hoe kom je ervan af? Acceptatie is de sleutel tot succes! Ik leg je graag uit hoe pijn werkt en daarvoor neem ik je mee naar de wondere wereld van je brein. Here we go!
Als we pijn hebben reageren we met ons reptielenbrein. Dit is het vroegst ontwikkelende deel van ons brein. Je reptielenbrein maakt deel uit van je onderbewuste en hier vinden de primaire overlevingsreacties plaats. Hierdoor gaat de reactie vanuit dit reptielenbrein, en dus de reactie op pijn, mega snel. Dit betekent dat alle chemische processen al in gang zijn gezet door je reptielenbrein voordat je je ergens bewust van wordt. Je zenuwstelsel staat dus al op ‘high alert’ voordat je met je prefrontale cortex, je bewustzijn, kan reageren. Omdat dit zo automatisch gaat is het moeilijk om dit patroon te doorbreken, maar het is zeker niet onmogelijk.
Pijn is een oersignaal
Pijn wijst ons erop dat we in gevaar zijn. Als reactie daarop proberen we pijn zo snel mogelijk uit te zetten. Als dit lukt vindt er een communicatie plaatst in je brein dat je weer veilig bent. Geen pijn = geen gevaar. Dit werkt uitstekend voor acute pijn, bijvoorbeeld wanneer je je snijdt met een mes. In een reflex trek je terug en het gevaar is geweken. De pijn is er nog even, omdat je een wond hebt, maar zodra dit geneest neemt de pijn af.
Emotioneel gevaar
In tegenstelling tot acute pijn heeft langdurige pijn vaak geen fysieke oorzaak meer. Vaak kunnen artsen geen aanwijsbare oorzaak vinden en noemen het dan ‘chronische pijn’. De bron hiervan is de emotie ‘angst’. Ondanks dat alleen fysiek gevaar ons voortbestaan bedreigt zijn wij emotionele wezens. En angst bijvoorbeeld voor bepaalde sociale interacties kan ons leven ook in gevaar brengen. Althans zo interpreteert je brein dat. Door je zorgen te maken voed je die angst onbewust. Mensen met chronische pijn maken zich in de regel meer zorgen. Ze denken veel en zijn gefocust op lichamelijke signalen. Doordat je niet wilt dat de pijn er is ontstaat er weerstand. Kortom, de pijn mag er niet zijn. Maar door het niet accepteren van de pijn, en de gevoelens die daar onder liggen, zorg je er onbewust voor dat de spanning zich ophoopt in je lichaam.
Vergelijk het maar met een tuinslang die je dichtknijpt: de interne druk bouwt zich op.
Acceptatie is de oplossing
Hoe los je dit op? Door een tegengestelde reactie te geven aan de pijn communiceer je naar je brein dat de emotie en de bijbehorende pijn niet gevaarlijk zijn. Dit doe je door te accepteren, laat het er gewoon zijn. Zo programmeer je je brein opnieuw en leer je je brein dat je niet bang bent voor de angst en de lichamelijke sensaties. Dit vergt veel kracht en moed, maar als je dit eenmaal door hebt ben je op weg naar het her programmeren van je brein.
Wat kan je doen?
Wat kan je dan doen als je een sensatie of pijn voelt? Laat het er zijn! Geef je eraan over! Laat het doen wat het wil doen. Het aller krachtigste wat je kan doen is je aandacht ergens anders op richten. Dit vergt enorm veel moed, maar juist als je al lang last hebt van chronische klachten, sta je open om de pijn te accepteren en te laten doen wat het wil doen. Zorg dat je er niet meer op reageert met weerstand, maar laat het er gewoon zijn. Je zal zien dat het steeds minder invloed op je zal hebben.
