Emoties, we vinden ze vaak maar lastig en ze komen zelden op een gewenst moment.

We doen net alsof we niets ‘voelen’, drukken ze weg en gaan er eigenlijk tegen in gevecht. Het resultaat? Ze komen vaak weer op een ander moment terug en hoe vaker we ze blijven negeren, hoe harder ze gaan schreeuwen. Soms met serieuze klachten tot gevolg.

Maar wie heeft er eigenlijk geleerd om constructief met zijn of haar emoties om te gaan? In onderstaande artikel doe ik een aantal suggesties, die ook al te leren zijn aan kinderen vanaf groep 5.

Wat zijn emoties?

Emotie komt eigenlijk van het Latijnse woord e-movere dat ‘energie in beweging’ betekent.

1. Tolle, o.a. bekend van de bestseller ‘de kracht van het nu’ omschrijft ze als ‘de reactie van het lichaam op ons verstand’. Dit impliceert dat een emotie de fysieke reactie van je lichaam op je gedachte is. Over de vraag ‘wat komt eerst, een emotie of een gedachte’ blijven de meningen verdeeld. Feit blijft dat ze sterk met elkaar samenhangen.

Een emotie en het daarbij behorende gevoel bereikt een piek en neemt daarna weer af. Een enkele emotie duurt maximaal 90 seconden. Dat klinkt bizar he?

We houden de emotie vaak langer in stand door ons eigen gedrag, door bijvoorbeeld na een emotie van frustratie die zak chips leeg te eten. Of door de gedachte die de emotie veroorzaakte steeds weer opnieuw te herhalen. Daarmee komt de emotie weer terug en kan zelfs verhevigen.

Gevoelsomdraai techniek

Een prachtige techniek, afkomstig uit de NLP-wereld is de ‘gevoelsomdraai techniek’. Deze gaat als volgt; Vraag jezelf af ‘’van welk gevoel wil ik af? Waar zit dit gevoel in je lichaam? Hoe beweegt het? Welke kleur heeft het? Wat ‘zegt’ het gevoel tegen je?’’

Visualiseer vervolgens een wit scherm voor je en zet het gevoel daarop. Verander de kleur naar een kleur die jij fijn vindt. Verander de beweging (zet het beeld stil bijvoorbeeld). Of verander het geluid, het interne stemmetje dat je erbij hoort (maak er bijv. een Donald Duck stem van). Zet vervolgens dit ‘nieuwe’ gevoel terug in je lichaam, op dezelfde plek waar je eerder een gevoel ervaarde waar je vanaf wilde. Merk je het verschil?

Hartcoherentie

Een andere manier is om de techniek van de hartcoherentie te gebruiken.

Herken de emotie, wat voel ik in mijn lichaam, welke sensatie? Accepteer het, ga er niet tegen vechten. Plaats je voeten stevig op de grond en stuur je aandacht naar je voeten toe. Beweeg je tenen om de aandacht goed te richten. Adem laag vanuit je buik (leg eventueel je handen op je buik). Pas een diepe, ontspannen ademhaling toe: vier tellen in door je neus en zes tellen uit door je mond. Doe dit een aantal keer bewust, minstens drie keer. Wrijf je handen warm en leg ze op je borst. Geniet van de warmte en ga met je aandacht naar je hartchakra. Zet een glimlach op je gezicht en geniet.

Denk aan iets fijns. Visualiseer het en houd dat plaatje een tijdje vast.

Ga hierna, indien gewenst, vanuit deze nieuwe coherente toestand weer terug naar die emotie. Hoe voelt het nu? Is er iets veranderd? Herhaal indien nodig.

Emoties accepteren

Vaak hoor ik ‘ik vind het lastig om naar die emotie toe te gaan.’ Het voelt eng of spannend. Dit herken ik ook bij mezelf. Toch ligt hier de sleutel. Leer stil te staan bij wat je voelt in je lichaam. Voel maar, je hoeft het niet weg te stoppen. Het wil je iets vertellen en daarna gaat het weer weg. Accepteer het gevoel, ook al zegt je hoofd dat het ongewenst is. Blijf maar ademen, leg eventueel je handen op je buik. Door met je aandacht, vanuit een lage ademhaling, naar de emotie toe te gaan en het te accepteren, neemt de intensiteit af. Onderzoek je emotie met nieuwsgierigheid, zonder meteen naar je hoofd te schieten. Daar ligt de oplossing, de verhalen van je hoofd die ken je al.

Is de emotie te heftig om erheen te gaan? Focus alleen maar op je ademhaling. Adem zorgt voor ruimte, voor beweging. Eventueel kun je later, als de intensiteit is gedaald, er met je aandacht rustig naar toe gaan.

Persoonlijk ben ik een groot voorstander van een emotieschrift in de klas.

In dit schrift maken kinderen aantekeningen van het vak levenskunst en ze kunnen dit tevens gebruiken als een soort dagboekje, op moment dat ze hier zelf behoefte aan hebben.

Stil staan bij je emoties, kinderen hier tools voor geven, daar heb je toch de rest van je leven iets aan? We hebben genoeg managers, maar de uitdaging is om de manager te worden van je eigen emoties. We hebben zelf de keuze of we ze als vrienden of vijanden gaan zien.

Geschreven door: Jeroen Bense – Integraal leefstijl en vitaliteitscoach – te volgen op instagram via @levenskunstvoorkinderen2023