Welke factoren hebben invloed op jouw manier van opvoeden? Wat is dat nu weer voor een vraag? Maar echt denk er eens over na… Laat jij jouw kind volledig zichzelf zijn of weerhoud je je kind soms van bepaalde dingen doordat jij vindt dat het niet kan, gek is of bang bent wat anderen wel niet zullen denken?

Er zijn verschillende factoren die invloed hebben op jouw manier van opvoeden:

Eigen situatie

Je relatie, woonsituatie en baan beïnvloeden hoeveel tijd jij met je kind kan doorbrengen, hoe je deze tijd besteedt en heeft dus ook invloed op jouw manier van opvoeden.

Eigen karakter en temperament

Ben je van nature een rustig persoon dan zul je dit sneller toepassen in jouw manier van opvoeden dan wanneer je een opvliegend karakter hebt.

Eigen opvoeding

De opvoeding die je je kind meegeeft komt voor een groot gedeelte voort uit de opvoeding die je zelf hebt gehad. Gewoonten en opvattingen die we van huis uit hebben meegekregen geven we vaak onbewust door aan onze kinderen. Hierdoor geven we kinderen een zetje in een bepaalde richting die wellicht helemaal niet bij hen als persoon past.

Dingen die je fijn vond neem je mee in jouw manier van opvoeden en de minder leuke dingen laat je liever los. Al is dit niet altijd even makkelijk. Soms zitten gewoontes zo ingesleten dat het enorm veel moeite kost om deze te doorbreken. Denk ook eens terug aan de tijd dat je zelf kind was, hoe was jij? Was jij jong en onverschrokken, nieuwsgierig en volop alles aan het ontdekken. Of juist timide en het liefst in de buurt van je ouders?

Eigen omgeving

Hoe andere ouders in je eigen omgeving hun kind opvoeden heeft ook, vaak onbewust, impact op jouw opvoedstijl. Dat is je referentiekader.

Hoe mooi zou het zijn als jouw kind de ruimte kreeg zelf van alles te ontdekken, spelenderwijs met de ruimte om dingen te mogen onderzoeken op hun eigen manier. Met bijvoorbeeld vieze handen, vieze voeten en ja soms ook met vieze kleding. Juist daar waar ruimte is voor nieuwe ideeën en inzichten ontstaan prachtige nieuwe verbindingen in het brein van je kind. Het helpt je kind om onder andere meer zelfvertrouwen te krijgen.

Maar ook als je kinderen ruzie hebben, wat doe jij? Los jij de ruzie op of laat je het je kinderen zelf uitzoeken? Wil jij in control zijn of geef je je kind hierin de regie? Bij dat laatste leert een kind voor zichzelf op te komen en zich te uitte.  Als je kind dit zelf niet lukt kun je uiteraard een beetje bijsturen uit liefde, maar neem niet de regie over.

En wat doe jij tijdens vrij spel momenten van je kind?  Soms geven ouders aan dat hun kind niet zelfstandig kan spelen, dat er altijd iemand anders nodig is om tot spel te komen. Kijk dan ook eens naar de omgeving. Is het spelmateriaal uitdagend genoeg? Is jouw kind gewend dat hij of zij altijd iemand heeft om mee te spelen? Of zijn er veel schermpjes in huis waardoor je kind afgeleid is en niet zelf tot spel komt? Geef je kind eens de ruimte om zelf te gaan ontdekken hoe het voelt om zelf te spelen.

Natuurlijk zijn er altijd kinderen die door een te korte aandachtspanne of verminderde prikkelverwerking echt niet goed tot spel kunnen komen. Ga dan eens op onderzoek, biedt verschillende soorten spelmateriaal aan en kijk waar je kind blij van wordt. Sensopatisch materiaal als scheerschuim, pasta, kinetisch zand, klei, verf, water, voel materialen, fidget toys en dergelijke kan voor heel veel kinderen ook fijn zijn om mee te spelen. Kijk dan eens of je steeds wat meer afstand tussen jou en je kind in kunt bouwen.

Naast en stukje vrijheid om de wereld te mogen ontdekken heeft een kind de behoefte aan duidelijkheid en structuur en zeker als je het hebt over kinderen met een mindere prikkelverwerking. Dus kijk ook eens hoe pak jij dingen aan? En waar kunnen de teugels misschien iets meer vieren zodat het meer past bij jouw kind?

Hoe kun je jouw kind nu het beste opvoeden om dicht bij zichzelf te blijven en zichzelf verder te ontwikkelen:

1. Praat met je kind, vraag wat wil jij? Maak dingen bespreekbaar juist wanneer je zelf een bepaald verwachtingspatroon hebt en jouw kind andere keuzes maakt.
2. Complimenteer je kind. Complimenten geven jouw kind een fijn gevoel en meer zelfvertrouwen (zie dit artikel over complimenten wat ik eerder heb geschreven)
3. Stimuleer goede vriendschappen. Als ouder zie je al snel welk vriendje of vriendinnetje goed is voor je kind. Probeer hierin je kind ook zelf te laten ontdekken en voelen wat vriendschappen met hem of haar doen. Help waar je kind dat nodig heeft en stimuleer vooral de vriendschappen waarvan jij ziet dat je kind opbloeit.
4. Bekijk wat je kind doet zoveel mogelijk op een positieve manier: Wat kan je kind goed? Of wat voor mooie talenten heeft jouw kind? Schrijf ze op! Juist op momenten dat je kind, niet gewenst gedrag laat zien kan het jou als ouder enorm helpen al deze mooie eigenschappen te zien staan.
5. Wees tevreden met hoe jouw kind is. Vergelijk je kind niet met andere kinderen, dat is voor je kind echt niet fijn! Vraag je liever af waarom je dit doet? Ben jij als ouder blij met wie je zelf bent? Vind jij jezelf leuk om wie je bent?
6. Laat het verleden los. Misschien zijn er in het verleden dingen gebeurt tussen jou en je kind. Laat het los, praat erover en start met een schone lei. Op een nieuwe mooie witte bladzijde.
7. Open je hart! Als je los hebt gelaten wat er was is er ruimte voor nieuwe inzichten, gewoonten en ruimte om opnieuw de wereld te gaan ontdekken. Gun dit aan jezelf, je mag er zijn, je bent het waard! Vanuit die liefde kun je heel veel doorgeven aan anderen en aan je eigen kind.

We willen onze kinderen het liefst koesteren en beschermen maar door de jaren heen mogen we ze anders vast gaan leren houden, vertrouwend op het pad wat ze zelf gaan bewandelen.

Als jij je kind ziet zoals hij of zij is en je kind mag van hieruit verder groeien is dat het mooiste cadeau wat jij als ouder aan je kind kunt geven! En onthoudt dat je niet van elk kind een ster kunt maken, maar je kunt wel elk kind laten schitteren.